Στα αυτοανοσα νοσηματα, στα χρόνια νοσήματα ή γενικά στις παθήσεις που μπορούν να προσβαλουν το ανθρώπινο σώμα, αυτό που θεραπεύεται δεν είναι το σύμπτωματα,τι ειναι λοιπόν;

Ετσι λοιπον στην Ομοιοπαθητική δεν ξεχωρίζουμε ασθένειες,αλλα ανθρώπους ασθενείς,κάθε άρρωστος είναι μια ξεχωριστή περίπτωση που δεν μοιάζει με καμιά προηγούμενη.[ βλεπε συχνες ερωτησεις ]

Για να καταλάβουμε τώρα την διαφορά της Ομοιοπαθητικής και πως λειτουργει σε σχεση με άλλες θεραπευτικές μεθόδους πρέπει να αντιληφθούμε ή να γνωρίζουμε ,με ποιο σκεπτικό λειτουργούν οι άλλες μέθοδοι,οι οποίες προσπαθούν να βελτιώσουν το σύμπτωμα.

Στην Ομοιοπαθητική τα επι μέρους συμπτώματα συνολικα αξιολογούνται και λαμβάνονται ως κύρια συμπτώματα τα ψυχονοητικά,διότι η ευαισθησία του κάθε οργανισμού σε σχέση με την διεργασία αντίληψης των εξωτερικών ερεθισμάτων [ τι συμβαίνει στον περιβάλλοντα χώρο του – γενικά ] και πως αυτά τα ερεθίσματα εκλαμβάνονται από τις αισθήσεις μας, οριστικοποιούν την ληπτικότητα και την εγκαθίδρυση ή συνέχιση του χαρακτήρα και της ευαισθησίας αυτού.

[ Όλες οι ασθένειες προέρχονται από εσωτερικές δυναμικές διεργασίες. ]

Ετσι είναι εύκολο να καταλάβουμε ότι όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται σε ένα περιβάλλον καταπιεστικό και δεν το αντέχει επί μακρόν,πιθανότατα να βγάλει μια ευαισθησία στο σωματικό του πεδίο σαν αντίδραση ή εξωτερίκευση της εσωτερικής του ανησυχίας,αυτό το σύμπτωμα αν καταπιεσθεί από τις διάφορες θεραπευτικές μεθόδους ,δεν σημαίνει ότι ιάθηκε το σύστημα,διότι ο μηχανισμός που το δημιούργησε ακόμα υπάρχει.

Συνεπώς πρέπει να βρεθεί αυτός ο μηχανισμός και το προδρομικό στάδιο αυτού,από την εγκατάσταση του νοσήματος,είτε αυτό είναι επίκτητο - κληρονομούμενο ή προέρχεται από φαρμακευτική νόσο ή από την ευαισθησία του ατόμου στα εξωτερικά ερεθίσματα [νοητικα – συναισθηματικα ] που ανέφερα παραπάνω.

Αυτό που θεραπεύεται στην Ομοιοπαθητικη είναι το ΄΄ ΌΛΟΝ΄΄ του οργανισμού,δηλαδή το σύνολο συμπτωμάτων: Ψυχικών,νοητικών,συναισθηματικών,γενικών και τέλος σωματικών.
Έτσι ο ασθενής σταδιακά επανέρχεται σε κατάσταση υγείας στο σύνολο των συμπτωμάτων του,ανεξάρτητα αν είχε εμμονές,φοβίες,άγχη,μετατραυματικές βλάβες,επιληψίες.. κ.α.